2-drogowy, dwukierunkowy zawór elektromagnetyczny typu grzybkowego
2-drogowe, dwukierunkowe, grzybkowe zawory elektromagnetyczne firmy Parker mają sprawdzoną konstrukcję, która zapewnia bardzo niski poziom wycieków, gdy przepływ jest blokowany w dwóch kierunkach oraz zminimalizowany spadek ciśnienia w pozycji przepływu swobodnego. Zawory mogą pracować w układach hydraulicznych o natężeniu przepływu do 285 l/min i ciśnieniu do 350 barów w konfiguracjach normalnie otwartych lub normalnie zamkniętych. Niektóre 2-drogowe, dwukierunkowe, grzybkowe zawory elektromagnetyczne firmy Parker mają wbudowane odciążenia termiczne ustawione na 36 barów, ale wszystkie idealnie nadają się do zastosowań związanych z odciążaniem lub utrzymywaniem obciążenia, które wymagają niskiego poziomu wycieków zapewnianego przez rozwiązania typu grzybkowego przeznaczone na rynki urządzeń mobilnych, przemysłowych lub produkcyjnych.
Rynki:
• Przemysł
• Produkcja
• Urządzenia mobilne
Cechy/zalety:
• Krótki czas reakcji
• Jednoczęściowa obudowa kartridżu.
• Dostępne wbudowane odciążenie termiczne.
• Wszystkie części zewnętrzne ocynkowane.
Zastosowania:
• Zastosowania z blokowaniem w dwóch kierunkach
• Obwody odciążające
• Utrzymywanie obciążenia
• Układy podnoszenia
Dodatkowe informacje techniczne:
2-drogowe zawory grzybkowe firmy Parker to zawory elektromagnetyczne sterowane pośrednio o niskim poziomie wycieków. Podobnie jak zawory zwrotne, zawory te blokują przepływ w jednym kierunku przy bardzo małych przeciekach (5 kropli na minutę lub mniej). Po aktywacji zawory te umożliwiają przepływ. Zawory te są zazwyczaj wybierane ze względu na ich niski stopień przecieków oraz możliwość stosowania do wyższych przepływów. Zawory grzybkowe są często stosowane razem z siłownikami jednostronnego działania lub w funkcji odciążania. Są one dostępne w wersjach normalnie zamkniętej i normalnie otwartej oraz w wersjach o krótkim czasie reakcji.
Dwudrogowe, dwupołożeniowe zawory grzybkowe firmy Parker składają się z grzybka głównego, grzybka pilotującego, sprężyny i cewki elektromagnesu.
Wersja normalnie zamknięta tych zaworów grzybkowych działa jako zawór zwrotny, gdy elektromagnes nie jest zasilany. Blokuje przepływ w jednym kierunku, umożliwiając przepływ w kierunku przeciwnym Po włączeniu zasilania cewki grzybek jest sterowany do pozycji otwartej (podnosi się) i umożliwia swobodny przepływ w uprzednio zablokowanym kierunku, zwykle w kierunku od strony bocznej zaworu do jego końcówki.
W przypadku wersji normalnie otwartej tych zaworów grzybkowych, po wyłączeniu zasilania cewki możliwy jest swobodny przepływ z bocznego przyłącza zaworu (przyłącze 2) do końcówki zaworu (przyłącze 1). Włączenie zasilania cewki powoduje przesunięcie grzybka i zablokowanie przepływu w kierunku 2 do 1.
Zasada działania: normalnie zamknięty zawór grzybkowy utrzymywany jest w gnieździe przez sprężynę, blokując przepływ pilotowy. Dzięki temu ciśnienie na przyłączu wlotowym (przyłącze 2) może utrzymać grzybek w gnieździe, uniemożliwiając przepływ przez zawór (od przyłącza 2 do przyłącza 1).
Jeśli ciśnienie na końcówce kartridżu (przyłącze 1) jest wystarczające, aby pokonać siłę sprężyny i wypchnąć grzybek z gniazda, możliwy będzie przepływ przez przyłącze 1 do przyłącza 2. Po włączeniu zasilania cewki grzybek sterujący jest podnoszony z gniazda, uwalniając ciśnienie wewnątrz grzybka do przyłącza 1. Powoduje to nierównowagę ciśnienia na grzybku głównym, a w konsekwencji jego podniesienie i umożliwienie przepływu z boku na końcówkę (z 2 do 1). Ponieważ zawory te są sterowane pośrednio, konieczna jest minimalna różnica ciśnień (25–50 psi) oraz przepływ między przyłączami 2 i 1, aby pokonać siłę sprężyny i podnieść grzybek.
Pilot zaworu normalnie otwartego jest utrzymywany poza gniazdem przez siłę sprężyny. Pilot jest drenowany do przyłącza 1, powodując niezrównoważenie ciśnienia, które sprawia, że grzybek główny się porusza. Ta różnica powoduje podniesienie grzybka, umożliwiając przepływ z boku zaworu na jego końcówkę (z 2 do 1). Zawory grzybkowe są sterowane pośrednio, więc minimalna różnica ciśnienia (25–50 psi) między przyłączami 2 powoduje pokonanie siły sprężyny i przemieszczenie pilota zaworu i grzybka głównego do ich gniazd, blokując w ten sposób przepływ z przyłącza 2 do 1. Jeśli występuje ciśnienie na końcówce kartridżu (przyłącze 1), pokonuje ono siłę sprężyny i siłę elektromagnesu, wypychając grzybek z gniazda i umożliwiając ograniczony przepływ przez nabój (z 1 do 2).
Rynki:
• Przemysł
• Produkcja
• Urządzenia mobilne
Cechy/zalety:
• Krótki czas reakcji
• Jednoczęściowa obudowa kartridżu.
• Dostępne wbudowane odciążenie termiczne.
• Wszystkie części zewnętrzne ocynkowane.
Zastosowania:
• Zastosowania z blokowaniem w dwóch kierunkach
• Obwody odciążające
• Utrzymywanie obciążenia
• Układy podnoszenia
Dodatkowe informacje techniczne:
2-drogowe zawory grzybkowe firmy Parker to zawory elektromagnetyczne sterowane pośrednio o niskim poziomie wycieków. Podobnie jak zawory zwrotne, zawory te blokują przepływ w jednym kierunku przy bardzo małych przeciekach (5 kropli na minutę lub mniej). Po aktywacji zawory te umożliwiają przepływ. Zawory te są zazwyczaj wybierane ze względu na ich niski stopień przecieków oraz możliwość stosowania do wyższych przepływów. Zawory grzybkowe są często stosowane razem z siłownikami jednostronnego działania lub w funkcji odciążania. Są one dostępne w wersjach normalnie zamkniętej i normalnie otwartej oraz w wersjach o krótkim czasie reakcji.
Dwudrogowe, dwupołożeniowe zawory grzybkowe firmy Parker składają się z grzybka głównego, grzybka pilotującego, sprężyny i cewki elektromagnesu.
Wersja normalnie zamknięta tych zaworów grzybkowych działa jako zawór zwrotny, gdy elektromagnes nie jest zasilany. Blokuje przepływ w jednym kierunku, umożliwiając przepływ w kierunku przeciwnym Po włączeniu zasilania cewki grzybek jest sterowany do pozycji otwartej (podnosi się) i umożliwia swobodny przepływ w uprzednio zablokowanym kierunku, zwykle w kierunku od strony bocznej zaworu do jego końcówki.
W przypadku wersji normalnie otwartej tych zaworów grzybkowych, po wyłączeniu zasilania cewki możliwy jest swobodny przepływ z bocznego przyłącza zaworu (przyłącze 2) do końcówki zaworu (przyłącze 1). Włączenie zasilania cewki powoduje przesunięcie grzybka i zablokowanie przepływu w kierunku 2 do 1.
Zasada działania: normalnie zamknięty zawór grzybkowy utrzymywany jest w gnieździe przez sprężynę, blokując przepływ pilotowy. Dzięki temu ciśnienie na przyłączu wlotowym (przyłącze 2) może utrzymać grzybek w gnieździe, uniemożliwiając przepływ przez zawór (od przyłącza 2 do przyłącza 1).
Jeśli ciśnienie na końcówce kartridżu (przyłącze 1) jest wystarczające, aby pokonać siłę sprężyny i wypchnąć grzybek z gniazda, możliwy będzie przepływ przez przyłącze 1 do przyłącza 2. Po włączeniu zasilania cewki grzybek sterujący jest podnoszony z gniazda, uwalniając ciśnienie wewnątrz grzybka do przyłącza 1. Powoduje to nierównowagę ciśnienia na grzybku głównym, a w konsekwencji jego podniesienie i umożliwienie przepływu z boku na końcówkę (z 2 do 1). Ponieważ zawory te są sterowane pośrednio, konieczna jest minimalna różnica ciśnień (25–50 psi) oraz przepływ między przyłączami 2 i 1, aby pokonać siłę sprężyny i podnieść grzybek.
Pilot zaworu normalnie otwartego jest utrzymywany poza gniazdem przez siłę sprężyny. Pilot jest drenowany do przyłącza 1, powodując niezrównoważenie ciśnienia, które sprawia, że grzybek główny się porusza. Ta różnica powoduje podniesienie grzybka, umożliwiając przepływ z boku zaworu na jego końcówkę (z 2 do 1). Zawory grzybkowe są sterowane pośrednio, więc minimalna różnica ciśnienia (25–50 psi) między przyłączami 2 powoduje pokonanie siły sprężyny i przemieszczenie pilota zaworu i grzybka głównego do ich gniazd, blokując w ten sposób przepływ z przyłącza 2 do 1. Jeśli występuje ciśnienie na końcówce kartridżu (przyłącze 1), pokonuje ono siłę sprężyny i siłę elektromagnesu, wypychając grzybek z gniazda i umożliwiając ograniczony przepływ przez nabój (z 1 do 2).
